Pewnie zauważyłeś kwadratowy kod QR umieszczony na pomalowanym słupie świetlnym lub z tyłu wizytówki.
Kod QR to pikselowy kwadrat, który ułatwia pobieranie aplikacji, umożliwia bezdotykowy dostęp do menu restauracji, pojawia się na billboardach reklamowych, a także na stronach internetowych lub w mediach społecznościowych do promowania produktów i ofert.
Mimo że został wynaleziony w połowie lat 90., popularność kodów QR gwałtownie wzrosła w erze smartfonów. Urządzenia mobilne umożliwiły bardziej dynamiczne i zróżnicowane wykorzystanie tego cyfrowego znaku, czyniąc go łatwym - zwłaszcza w dobie pandemii, bezdotykowym - środkiem do nawiązywania połączeń i udostępniania informacji.
Wynaleziony w 1994 roku przez Masahiro Harę, głównego inżyniera firmy Denso Wave, japońskiej spółki zależnej od Toyoty, kod QR początkowo służył do śledzenia pojazdów i części w trakcie procesu produkcyjnego.
Skrót od "Quick Response" (Szybka Reakcja), kody QR to rodzaj kodu kreskowego łatwo czytelnego za pomocą urządzeń cyfrowych, takich jak smartfony. Przechowują informacje jako serię pikseli w kwadratowej siatce, którą można czytać w dwóch kierunkach - od góry do dołu i od prawej do lewej. Odróżnia je to od standardowych kodów kreskowych, które można czytać tylko od góry do dołu.
Kody QR mogą przechowywać około 7 000 cyfr lub 4 000 znaków, w tym interpunkcji i znaków specjalnych. Mogą także zakodować informacje, takie jak numery telefonów czy adresy internetowe. Układ każdego kodu QR różni się w zależności od zawartych informacji, co wpływa na układ jego czarnych modułów.