Pewnie zauważyłeś kwadratowy kod kreskowy naklejony na pomalowanym na graffiti słupie świetlnym lub na odwrocie wizytówki.
Ten pikselowy kod w kształcie kwadratu nazywany jest kodem QR. Pomagają one pobierać aplikacje, umożliwiają bezdotykowy dostęp do menu restauracji, można je znaleźć na billboardach reklamowych oraz na stronach internetowych lub mediach społecznościowych do promowania produktów i ofert.
Mimo że wynaleziono je w połowie lat 90., kod QR zyskał realny impet dopiero w erze smartfonów. Urządzenia mobilne pozwoliły na bardziej dynamiczne i zróżnicowane wykorzystanie tego cyfrowego znaku, czyniąc go łatwym - a w dobie pandemii, bezdotykowym - sposobem na nawiązywanie połączeń i udostępnianie informacji.
Oto, co powinieneś wiedzieć na temat kodów QR.
Wynaleziony w 1994 roku przez Masahiro Harę, głównego inżyniera firmy Denso Wave, japońskiej spółki zależnej od Toyoty, kod QR początkowo służył do śledzenia pojazdów i części w trakcie procesu produkcyjnego.
Skrót od Quick Response (Szybka Reakcja), kody QR to rodzaj kodu kreskowego łatwo czytelnego za pomocą urządzeń cyfrowych, takich jak smartfony. Przechowują informacje jako serię pikseli w kwadratowej siatce, której można czytać w dwóch kierunkach - od góry do dołu i od prawej do lewej - w przeciwieństwie do standardowych kodów kreskowych, które można czytać tylko od góry do dołu.
Kody QR mogą przechowywać około 7 000 cyfr lub około 4 000 znaków, w tym interpunkcję i znaki specjalne. Mogą również zakodować informacje, takie jak numery telefonów czy adresy internetowe. Układ każdego kodu QR różni się w zależności od zawartych informacji, co zmienia układ jego czarnych modułów.